دشمن کیست ؟ اگر من نخواهم واقع بین باشم و نخواهم از پیله ای که در آن گرفتارم خارج شوم و اصلا در کلمات ناب اهل بیت که نه برای توهین بلکه برای اصلاح افراد به یادگار گذاشته اند ، تدبر نکنم ،نعوذ بالله، کلمات احادیث را حمل به بی اخلاقی و بی ادبی خواهم کرد و حضرات ائمه  که برای متوجه کردن و آگاهی دادن  به طرف مقابل از این تعبیرات استفاده کرده اند در ذهن من متهم به عدم رعایت اخلاقیات خواهند شد و چه بسا نویسنده حدیث را دشمن قلمداد کنم  ، قتل الانسان ما اکفره (عبس17) که نوای من علّمنی حرفاً  قد سیّرنی عبدا در آخرالزمان به کجا ختم شد و چه کسانی در زندگی ما دشمنانمان شدند ،که حال انسان از بوی تعفن دنیایمان به هم می خورد ،غرض اینکه هدف از ذکر احادیث تلنگری است که به جانمان بزنیم که نکند مبتلای به مریضی باشیم و ندانیم و درمان نشویم  که در این صورت حتی علاج عیسایی که دم مسیحایی داشت سازگار نخواهد بود  چه رسد به دم فقیری که خود در این گردنه های سنگین و امتحانات دشوار ، ندای امّن یجیب المضطّر، سر  داده است و سقوط عده ای را می بیند ولی هرچه تقلا می کند شکاف عمیق تر می شود   که انک لا تهدی من احببت ولکن الله یهدی من یشاءو هو اعلم بالمهتدین(قصص56)  ،حکم غیابی صادر کردن برای دیگران بدون شنیدن دفاعیات ایشان عادلانه نیست ،چه بسا انسان را در سراشیبی سقوط قرار دهد و سر پل صراط ودر روز بیچارگی، گرفتاری های مضاعف برای انسان ایجاد کند، قل هل ننبئکم بالاخسرین اعمالا  الذین ضل سعیهم فی الحیاة الدنیا و هم یحسبون انهم یحسنون صنعا(کهف103) بسیاری از قضاوتهای انجام شده یا واقعیت ندارند و کذب محض بوده و از شایعات سر چشمه گرفته اند و یا سوء برداشت از تعبیرات اند ، که در صورت مراجعه حضوری و مطالبه تبیین، سوء تفاهمات برطرف خواهد شد  ،  تعبیر هر که می خواهد  آزاد است برود ،گشایش است نه تهدید  که اگر این تعبیر نباشد، مارک زندانی کردن  و اجازه تغییر محیط ندادن و در تنگنا قرار دادن زده خواهد شد ،عجبا که گشایش ها و رحمت ها و وسعت ها ،هم در ذهن ما  نقص تلقی می شود ، علمای فاضل نور چشمان ما بوده و هستند ورفتاری جز ادب واکرام در برابر آنها باطل است که من اهان عالما فقد اهان ربه  ،و کلماتشان اگر توصیه ای کرده باشند بر روی چشمانمان  است و اثبات  آن جز با مواجهه حضوری در پیش آن عالم  میسر نیست  ، ای کاش به حرف ها و نوشته های خود قدری فکر کنیم که فمن یعمل مثقال ذرةشراً یره.به توصیه هایی که می کنیم قدری عامل باشیم که  دو صد گفته چون نیم کردار نیست  .تهمت زدن به افرا د  آن هم کلماتی که باری از معنی با خود دارند   که تدین افراد را زیر سوال می برد  عواقب سنگین دنیوی و اخروی خواهد داشت و در صورت عدم حلال کردن  ذی حق  بی برکتی عمر در ایام جوانی و سو ء عاقبت  را در دوران کهنسالی   ثمر خواهد داد .در مورد فعالیت فرهنگی نسخه های افرا د مختلف است و مبتدی های راه باید نسخه مراجع عظام و مقام معظم رهبری را که عمدتا توصیه به تقویت علوم پایه و تحکیم مبانی علمی کرده اند محجةالبیضا قرار دهند. هدف از نگارش این سطور و مطالب قبلی اهمیت دادن و بی تفاوت نبودن به سقوط و عروج بعضی عزیزان است  ، خواستیم تا با لبیک گویی به کلام جان جانان اتقوا مواضع التهم ،با سکوت خود عامل کج فکری عده ای نباشیم .سعی کنیم اشتباهات و شکست های خود را به گردن این و آن نیاندازیم و دنبال مقصر و متهم نگردیم که متهم اصلی  در سقوط ها که سهم بیشتری نسبت به سایر عوامل دارد خود ما هستیم و فردای حساب از خود ما حساب پس خواهند کشید نه از دیگران .نکته آخر اینکه اگر مسئولی با همه (خاطی وغیر خاطی)یکسان رفتار کند عدالتش زیر سوال است که خدای متعال خودش با محسن و مسیئ یکسان رفتار نکرده ( ومن اظلم ممن ذکر بآیات ربه ثم اعرض عنها انا من المجرمین منتقمون(سجده21). وتری المجرمین یومیذ مقرنین فی الاصفاد (فرقان25). وضع الکتاب فتری المجرمین مشفقین مما فیه و یقولون یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لا یغادر صغیرة و لا کبیرة الا احصاها و وجدوا ما عملوا حاضرا و لا یظلم ربک احدا(کهف49). ان المجرمین فی ضلال وسعر (قمر27))امید وارم که این کلمات نقطه عطفی باشد برای  برگشت و عمل به رحماء بینهم و سیره معصومین . ( گفتم که الف گفت دگر، گفتم هیچ، در خانه اگر کس است یک حرف بس است )  و قال مولانا امیرالمومنین : وان هذه دنیاکم ازهد عندی من عطفةعنز(نهج، خطبه3).

وآخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین.